Pispaal, flitspaal

Mijn meisje is blij met haar nieuwe school. Ze wordt helemaal niet gepest, zegt ze. 'Dat hoop ik niet, nee!' reageerde de juf toen ik haar dat vertelde. Maar zo vanzelfsprekend is dat niet hoor, een klas waar kinderen geen lelijke dingen tegen elkaar zeggen of akelige dingen met elkaar doen. We spreken uit ervaring, dochter en ik.

Als ik vroeger thuis kwam met een kapot geslagen achterlicht, of blauwe plekken op mijn rug als ik met een zandschep gemept was, zei mijn moeder: 'Je zal het er wel naar gemaakt hebben.' Ze mopperde misschien nog even over het geld dat nodig was voor de reparatie van het lampje voor ze overging tot de orde van de dag. Zodat ik opgroeide met het idee dat het er allemaal bij hoorde in het leven. Pas veel later kwam ik terecht in kringen waar aardig proberen te zijn de norm was. Ik schrijf 'proberen', omdat zelfs als iedereen van goede wil is, er nog de nodige krasjes en schrammetjes ontstaan. Dát is wat erbij hoort in het leven. Bewust toegebracht leed - nee.

Tot zover wat ik intussen heb uitgevogeld. Toch vind ik het helemaal niet makkelijk om mijn dochter te begeleiden in haar sociale vaardigheden. Ze wordt dan weliswaar niet gepest, maar ze mag ook niet echt meedoen. De kinderen vinden haar natuurlijk een beetje vreemd vanwege haar Franse accent, maar dat is het probleem niet. Het is iets anders wat haar 'anders' maakt. Wat mij 'anders' maakte. Iets onbenoembaars. Iets waardoor er altijd een beetje afstand blijft. 'Weet je mam, zoals bij een flitspaal, dat iedereen heel even doet zoals het hoort, maar daarna doen ze wat ze echt willen...? Ik ben de flitspaal,' zei mijn kind.

Terwijl ze zo'n zin heeft in... oprecht lief gevonden worden, en oprecht lief vinden. Ze heeft wel een vriendinnetje met wie ze vriendinnetjesdingen doet. Giechelen. Knuffelen. Door het dorp rennen met steeds weer een andere zelfbedachte missie. Maar het vriendinnetje beslist. Want ja, zegt mijn dochter, als ik nee zeg, ben ik weer alleen. Kijk, daar zit het onbenoembare natuurlijk óók - in die overtuiging. Kon je daar maar iets aan doen, als ouder.

De school hangt vol met krachtige, positieve teksten als 'Ik ben trots op mezelf' en 'Alles is moeilijk voordat het makkelijk wordt'. 'Iedereen is anders' hangt er ook tussen. En dan toch... die flitspaal. Het is veel beter dan pispaal, dat is waar. Maar mijn hart is zwaar voor haar.